Elma Gelens (55) werkt als software ontwikkelaar in de huisartsenzorg. Ze houdt van fietsen op haar duofiets, zeilen en skiën. Daarnaast gaat ze graag naar buiten, samen met haar blindengeleidehond. Elma heeft een erfelijke oogziekte waardoor haar zicht vanaf jonge leeftijd steeds verder achteruit is gegaan. Sinds 20 jaar is ze volledig blind.
Elma vertelt: Ik ben geboren met een erfelijke oogaandoening. Op 3-jarige leeftijd werd ontdekt dat ik bijziend was. Omdat ik goed mee kon komen op school, is mijn slechtziendheid pas op 13-jarige leeftijd aan het licht gekomen. Zonder problemen en hulpmiddelen heb ik het voortgezet en middelbaar onderwijs afgerond.
Toen het schermleesprogramma Jaws op de markt kwam, ging er weer een hele wereld voor me open.
Op 23-jarige leeftijd ben ik voor de eerste keer 80 tot 100 procent arbeidsongeschikt verklaard. Omdat ik het zonde vond om thuis te blijven zitten, heb ik me om laten scholen tot programmeur. Zo kon ik mijn capaciteiten toch benutten. In het begin kon ik me op mijn werk goed redden met een grote monitor en verhoogd contrast. Toen dat moeizamer werd, kwam het schermleesprogramma Jaws op de markt. Daarmee ging er weer een hele wereld voor me open. Inmiddels ben ik zo’n 20 jaar volledig blind. Op een hele zonnige dag kan ik alleen nog een beetje licht waarnemen.
Een jaar of 10 geleden zijn mijn evenwichtsorganen uitgevallen. Omdat ik niets kan zien, is mijn evenwichtssysteem ernstig verstoord geraakt. Mijn spieren worden daardoor niet meer goed aangestuurd en dat zorgt voor ernstige balans- en loopproblemen. Om naar buiten te gaan ben ik daarom afhankelijk van een rolstoel geworden.
Met een rolstoel rijden als je niets kunt zien, is in eerste instantie niet de meest voor de hand liggende oplossing. Maar in de loop van de tijd kwam ik erachter dat het, weliswaar met de nodige beperkingen, tóch mogelijk is. Het was zeker geen makkelijk traject, maar het geeft me veel voldoening dat ik nu samen met mijn blindengeleidehond zelfstandig kan rijden in de omgeving van mijn huis.
Voor mijn afstuderen aan de opleiding bedrijfskundige informatica heb ik me verdiept in de toegankelijkheidsrichtlijnen. Sindsdien heeft digitale toegankelijkheid mijn speciale interesse. Op mijn werk ben ik zijdelings betrokken bij eHealth oplossingen die voor patiënten worden ontwikkeld. Wanneer ik zelf als patiënt tegen problemen met de toegankelijkheid aanloop neem ik regelmatig contact op met de softwarebouwer om hier aandacht voor te vragen.
Voor mijn werk gebruik ik een laptop met Google Chrome en het schermleesprogramma Jaws. Ik maak vooral gebruik van de spraakfunctie en minder van mijn brailleleesregel. Op mijn iPhone gebruik ik Safari met VoiceOver. Omdat ik voor mijn werk al de hele dag achter mijn laptop zit, heb ik daar in mijn vrije tijd niet zoveel behoefte aan. Maar als ik toch op het internet zit, bezoek ik vooral de sites van de supermarkt. Niet omdat ze zo gebruiksvriendelijk en toegankelijk zijn, maar omdat ik graag de aanbiedingen wil bekijken.
De website en de app van de bank wijzigen regelmatig. Meestal gaat daarbij iets mis op het gebied van toegankelijkheid.
Daarnaast maak ik gebruik van internetbankieren en de site van de SVB voor het beheren van mijn persoonsgebonden budget. De website en de app van de bank wijzigen regelmatig. Meestal gaat daarbij iets mis op het gebied van toegankelijkheid. Sinds de coronacrisis werk ik volledig vanuit huis. Daarmee is het nog belangrijker geworden dat applicaties, sites en apps toegankelijk zijn. Ik heb nu geen collega meer in de buurt die me even kan helpen.
Omdat veel websites niet goed toegankelijk zijn, vraag ik mijn begeleider regelmatig om hulp voor het regelen van persoonlijke zaken. Het kost me dan veel minder inspanning en tijd. Zelfs voor websites en apps van de overheid is het nog niet vanzelfsprekend dat deze voor iedereen toegankelijk zijn. Dit terwijl hiervoor wel een wettelijke verplichting geldt.
Bij het bezoeken van websites en apps loop ik tegen verschillende problemen aan. Wat ik veel tegenkom zijn afbeeldingen zonder alternatieve beschrijvingen. Maar ook menu’s, links en formulieren die je niet met het toetsenbord kunt bedienen. Ook selectievakjes en captcha’s zijn vaak ontoegankelijk. Deze kun je dan met het toetsenbord niet invullen.
Tegen webbouwers wil ik zeggen; zorg ervoor dat je vanaf het allereerste begin rekening houdt met de WCAG-richtlijnen. Achteraf aanpassen kost veel meer tijd en geld. Besef dat er voor mensen met een beperking een wereld aan informatie opengaat, wanneer je een website volgens de richtlijnen bouwt. En wat mooi meegenomen is; websites en apps die toegankelijk zijn voor mensen met een beperking, zijn ook gebruiksvriendelijker voor mensen zonder beperking.
Zelf aan de slag met de toegankelijkheid van jouw website of app? Neem dan contact met ons op.
